OLYMPUS

I.

OLYMPUS

Historicus, cuiusaetatem satis indieat, quod fuit medicus Cleopatrae, Iulii prius, post Antonii, amasiae, de quo Plut. in Anton.

II.

OLYMPUS

Mysiae Rex, qui Iasi filiam, Nepiam, uxorem duxit, ut scribit Dionysius Milesius, habitavitque in loco, ubi ab uxoris nomine Nepiae Campus est appellatus, iuxta Cyzicum urbem, de quo meminit Callimachus, in Hecale.

III.

OLYMPUS

Sophiano adhuc Olympo, Nigro Latha, inter Thessaliam, et Macedoniam mons, in quo nulli lupi, laurus plurima, omnium toto orbe terrarum altissimus, adeo ut supra eius verticem nulla avium sublimetur, ut Apuleius de eo loquitur, l. de Deo socratis. Vide ipsum, et quae ad lucem eius Thuanus affert, ac asserit l. 2. de vita sua, p. 1322. Hanc ob causam et ipsi caelo hoc nomen tribuitur, quô nihil altius est. Apuleius de mundo: Huius (DEI scil.) locum quaerimus, qui neque finitimus est terrae contagionibus, neque tamen medius in aere turbido, verum in mundano fastigio, quem Graeci οὐρανὸν recte vocant, ut qui sit altitudinis finis; Et iidem eâ ratione Ὄλυμπον nominant, quem ab omni suscitatione, et perturbatione vident liberum. Neque enim caliginem nubium recipit, vel pruinas, et nives sustinet, nec imbribus caeditur. Haec enim nec Olympo, qui est celsitudinis summae, contingere Poeta his verbis cecinit:

Οὔλυμπον δ᾿ ὅθι φασὶ Θεῶν ἕδος ἀσφαλὲς αἰεὶ

Ἔμμεναι, οὔτ᾿ ἀνέμοισι τινάςςεται, οὔτε ποτ᾿ ὄμβρῳ

Δεύεται, οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται, ἀλλἂ μαλ᾿ αἰθρη

Πέπταται ἀννέφελος, λενκὴ δ᾿ ἐπιδεδρομεν αἴγλη.

Ex quibus verbis intelligere licet, non omne caelum, sed eius altissimam tantum, et remotissimam partem, in qua Deorum sedes, Olympum antiquis appellatum. In Apocolcynthosi: Placet in eum severe animadverti, eumque quam primum exturbari, et caelo intra dies 30. excedere, Olympo intra diem tertium. De summa serentitate ac tranquillitate quae in Olympi montis vertice est, Lucan. l. 2. v. 266.

—— Melius tranquilla sine armis

Otia solus ages, sicut caelestia semper

Inconcussa suô volvuntur sidera lapsu.

Fulminibus propior terrae succenditur aer,

Imaque telluris ventos, tractusque coruscos

Flammarum accipiunt: Nubes excedit Olympus

Lege Deûm: minimas rerum discordia turbat:

Pacem summa tenent. —— ——

Claudian, de Mall. Theodori Consul. v. 206.

—— Nec te tot limina rerum

Aut tantum tubavit onus. Sed ut altus Olympi

Vertex, qui spatiô ventos, hiemesque relinquit,

Perpetuum nullâ temeratus nube serenum,

Celsior exsurgit pluviis, auditque ruentes

Sub pedibus nimbos et rauca tonitrua calcat.

Sumitur ctiam, pro ipso Iove. Virg. l. 10. Aen. v. 1.

Panditur interea domus omnipotentis Olympi.

Et Nevius, a quo desumpsit Virgilius:

Panditur interea domus altitonantis Olympi.

Apollonii Scholiastes sex montes huius nomins enumerat, alii quatuor. Nic. Lloydius. Item Cyri Ἀκρώρεια quaedam Olympus vocabatur. Vide sis Ferrarium. Coeterum, celebrem hunc montem decem stadiorum et sextantis altitudinem habere, exacte et instrumentis emensus, tradidit Xenagoras; quamvis plerique doctorum negent, montium celsitudinem et maris profunditatem ullibi tot stadia excedere, ut auctor est Plut. in Paulo Aemylio: qui cum ipsius dimensoris Epigramma ponat, negligentiae convincit Appuleium Diatr. de Deo Socr. audacter pronuntiantem, Olympi altitudinem 10. stadia non excedere. Tu vide exactiora, apud Dion. Petavium auctario Operis de Doctr. Tempor, cum Uranologo edito l. 7. c. 10. etc. Aequârunt vero Olympum caelo Poetae non ram hac de causa, quam quod certum sit, in eo habitâsse Iovem,

qui ius eô locô dixit, et inventores bonarum rerum mactavit praemiis, ut, praeter alios, testantur Theophilus initio l. 2. ad Autolyc. et ex Euhemero Ennii Lactantius l. 1. c. 11. Vide plura de hoc monte, apud Casp. Barthium Animadversion. ad Stat. passim, inprimis p. 269. et seqq.

IV.

OLYMPUS

in tibiis primum leges instituit, in Apollinis honorem, quam legem, a numerorum frequentia, nominavit πολυχέφαλον, quod tamen alii Crateti eius discipulo ascribunt; Olympi autem eam exstitisse legem, quam dixit Ἁρμάτιον. Unde et alia καταδάκτυλος nominata, frequens Stesichoro Himeraeo. Vide Scaligerum Poetices l. 1. c. 20. Idem Olympum primum cecinisse Lydiis modis Epicedia, quod alii Melanippidae ascribunt, refert c. praec. etc. Vossio Olympus, tertium Musicae genus, Ἐναρμόνιον dictum, quod progreditur per δίεσιν sive quartam toni partem hinc aliam quartam et ditonum incompositum, excogitavit; ut ex Aristoxeno refert Plut. de Musica. Vide Gerh. Ioh. Voss. de Scientiis Mathem. c. 22. §. 2.

V.

OLYMPUS

inter sex maximas olim Lyciae urbes memoratur Straboni, postmodum exstincta, ut Plin. l. 5. c. 27. habet, Oppidum Olympas ibi fuit, nunc sunt montana Gagae, Corydalla. Solinus vero c. 39. quod oppidum nobile prius fuerat, suô tempore, nil nisi castellum fuisse, scribit: Olympos quoque inter alia ibi oppidum fuit nobile, sed intercidit: nunc castellum est, infra quod aquae regiae, ob insigne fluoris, spectaculo sunt visentibus. Sic Strabo alibi φρούριον vocat, et Zenicetae latronis arcem fuisse scribit, ab Isaurico eversam etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 802.

VI.

OLYMPUS

urbs Lyciae mediterr. nunc Leville, quibusdam aliis Aratia, Baudrand. Item Pamphyliae, et Ciliciae in ora, inter Phaselidem et Coricum, sed periêre. Vide supra.